هنگ کنگ شهری است که امنیت مالی را جدی میگیرد و یکی از بالاترین نرخ نفوذ بیمه را در جهان دارد. این صنعت طبق گزارش Quinlan & Associates، مبلغ حیرتآور ۶۳۸ میلیارد دلار هنگ کنگ حق بیمه ناخالص کسب میکند که بیمه عمر تقریباً ۶۰ درصد از این مجموع را تشکیل میدهد.
اما چگونه چنین حجم عظیمی از سرمایه در عمل به کار گرفته میشود؟ وقتی وارد یک بانک میشوید یا با یک نماینده ملاقات میکنید، توصیه تقریباً استاندارد است: یک بیمه نامه عمر کامل بخرید.
این وعده بهترین هر دو دنیا را میدهد: حمایت مادامالعمر و یک برنامه پس انداز که میتواند ثروت شما را افزایش دهد، پیشنهادی که به نظر میرسد شبکه ایمنی کامل "تنظیم کن و فراموش کن" است.
این سادگی دقیقاً همان چیزی است که روایت را بسیار قدرتمند میکند. این توضیح میدهد که چرا برنامههای عمر کامل چنین سلطهای به دست آوردهاند و ۷۷ درصد از حق بیمههای بیمه عمر لازمالاجرای بازار را بر اساس ارزش تشکیل میدهند.
محبوبیت این محصولات غیرقابل انکار است. اما محبوبیت به تنهایی اثبات کارایی نیست. در زیر بروشورهای براق و وعدههای دلگرمکننده بازده تضمینشده، واقعیت دیگری نهفته است.
شواهد نشان میدهد که این انتخاب پیشفرض، در حالی که راحت است، ممکن است در واقع یک تصمیم مالی ناکارآمد باشد.
سلطه بیمه عمر کامل لزوماً توسط تقاضای مصرفکننده هدایت نمیشود، بلکه مسلماً توسط یک مدل توزیع که از نظر ساختاری با مصرفکننده همسو نیست، هدایت میشود.
در هنگ کنگ، ۹۶ درصد حق بیمههای بیمه عمر از طریق واسطها جریان دارد. این نمایندگان از نظر مالی ترغیب میشوند تا بیمهنامههای عمر کامل را ترویج دهند که پرداخت کمیسیون سال اول تا ۶۰ درصد را ارائه میدهند، که به طور قابل توجهی بالاتر از کمیسیونهای محصولات بیمه عمر موقت است.
نتیجه بازاری است که به سمت محصولات گران و پیچیدهای متمایل شده که انگیزههای فروش را به جای ارزش بلندمدت مشتری بهینه میکنند.
این عدم همسویی اغلب مصرفکنندگان را به تعهدات بلندمدتی میکشاند که نمیتوانند حفظ کنند؛ تقریباً دو سوم بیمهگذاران در نهایت بیمهنامههای خود را تسلیم میکنند و اغلب با جریمههای مالی شدیدی مواجه میشوند که میتواند سالها حق بیمه را از بین ببرد. در واقع، ممکن است تا ۱۹ سال طول بکشد تا فقط بتوان به ارزش نقدی یک بیمهنامه تسلیمی برسید.
فراتر از هزینههای بالا، بخش "سرمایه گذاری" این بیمهنامهها اغلب در ارائه پتانسیل خود ناکام میماند. بیمهگران به طور طبیعی محافظهکار هستند و تقریباً ۶۰ درصد از سبد سهام خود را به اوراق بدهی اختصاص میدهند تا با بدهیهای بلندمدت خود مطابقت داشته باشند.
منبع: گزارش BTIR2.0: خرید موقت، سرمایه گذاری بقیه، Quinlan & Associates
در حالی که این امر بیمهگر را ایمن نگه میدارد، بیمهگذار را با بازده متوسطی که به طور مداوم از معیارهای اصلی مانند S&P 500 عقب ماندهاند، ترک میکند. بدتر از آن، سود سهام تضمین نشدهای که نمایندگان در طول ارائه فروش نشان میدهند، اغلب محقق نمیشود.
مطالعه ۱۳۵ بیمهنامه عمر کامل از بیمهگران برتر هنگ کنگ نسبت تحقق بلندمدت متوسط تنها ۷۹ درصد را نشان داد، به این معنی که اکثر مشتریان به طور قابل توجهی کمتر از آنچه انتظار داشتند دریافت کردند.
این ناکارآمدیهای ساختاری علاقه تازهای را به استراتژی معروف به "خرید موقت، سرمایه گذاری بقیه" (BTIR) برانگیخته است.
منطق از نظر ریاضی قانعکننده است: به جای بستهبندی بیمه و سرمایه گذاری در یک بسته گران، مصرفکننده یک بیمهنامه عمر موقت کمهزینه برای حمایت خالص خریداری میکند و پساندازها را مستقیماً سرمایه گذاری میکند.
منبع: گزارش BTIR2.0: خرید موقت، سرمایه گذاری بقیه، Quinlan & Associates
تفاوت حق بیمه نجومی است. بیمهنامههای عمر کامل میتوانند برای پوشش یکسان تا ۲۲ برابر گرانتر از معادلهای بیمه عمر موقت باشند.
با جداسازی این نیازها، افراد کنترل داراییهای خود، نقدینگی به طور قابل توجهی بالاتر و آزادی دنبال کردن استراتژیهای سرمایه گذاری که واقعاً با اشتهای ریسک آنها مطابقت دارد را به دست میآورند.
در حالی که مفهوم BTIR در هنگ کنگ جدید نیست، در حال حاضر تحت انقلابی با عنوان "BTIR 2.0" قرار دارد که توسط رشد پلتفرمهای مالی دیجیتال-محور در هنگ کنگ سوخت میگیرد.
بیمهگران مجازی مانند Bowtie و پلتفرمهای فناوری ثروت مانند Syfe هزینههای اجرای این استراتژی را کاهش دادهاند. این ارائهدهندگان بومی دیجیتال قادرند از هزینههای مربوط به ایجاد شبکههای شعب آفلاین، استخدام کارکنان دفتر جلو، یا پرداخت کمیسیون به نمایندگان و مدیران ثروت عبور کنند.
منبع: گزارش BTIR2.0: خرید موقت، سرمایه گذاری بقیه، Quinlan & Associates
با انجام این کار، بیمهگران مجازی، به ویژه، حق بیمههای عمر موقت را ارائه میدهند که تقریباً ۳۲ درصد ارزانتر از بازیگران سنتی است، در حالی که پلتفرمهای ثروت دیجیتال هزینههای مدیریت را نزدیک به نصف در مقایسه با مشاوران سنتی کاهش دادهاند.
در افقهای سرمایه گذاری بلندمدت، این صرفهجویی در هزینهها به طور معناداری ترکیب میشود.
تحلیل مقایسهای نشان میدهد که یک فرد ۳۰ ساله که استراتژی BTIR دیجیتال را اتخاذ میکند میتواند به طور بالقوه تا سن ۸۵ سالگی سبد سهامی به ارزش بیش از ۲۷ میلیون دلار هنگ کنگ جمعآوری کند، در مقایسه با فقط ۴ میلیون دلار هنگ کنگ از یک بیمهنامه عمر کامل سنتی، تفاوتی نزدیک به هفت برابر ارزش.
البته، هیچ پاسخ جهانی هنگام انتخاب بین یک بیمهنامه عمر کامل و رویکرد BTIR وجود ندارد. تصمیم درست در نهایت به شرایط شخصی فرد، تحمل ریسک و اولویتهای مالی بستگی دارد.
افرادی که اشتهای ریسک کمتری دارند، ترجیح قوی برای قطعیت، جریان نقدی قابل پیشبینی و اهداف برنامهریزی میراث روشن دارند، ممکن است بیمه عمر کامل را مناسبتر بیابند. پرداخت تضمین شده آن آرامش خاطر فراهم میکند، در حالی که بخش پس انداز اجباری میتواند به عنوان روشی منظم برای انباشت ثروت در طول زمان و حمایت از اهداف میراث بلندمدت عمل کند.
در مقابل، افرادی که اشتهای ریسک بالاتری دارند، اعتماد به نفس سرمایه گذاری قویتر، در دسترس بودن زمان بیشتر و نیازهای نقدینگی انعطافپذیرتر دارند، ممکن است در موقعیت بهتری برای دنبال کردن پتانسیل بازده بالاتر ارائه شده توسط استراتژی BTIR قرار بگیرند. این رویکرد انعطافپذیری جریان نقدی و نقدینگی بیشتری را ارائه میدهد، به ویژه برای کسانی که دغدغههای برنامهریزی میراث فوری ندارند یا جریان درآمد کمتر قابل پیشبینی دارند.
همانطور که BTIR جذب میشود، آژانسهای بیمه باید با تکامل نقش نمایندگان به مشاوران مالی قابل اعتماد سازگار شوند. این تغییر نیازمند نمایندگان است که راهنمایی جامعتر مدیریت ثروت را ارائه دهند که فراتر از محصولات بیمه باشد.
تحلیل Quinlan & Associates نشان میدهد که با انتظار رشد معنادار مجموعه ثروت داخلی و خارج از کشور هنگ کنگ در سالهای آینده، آژانسها فرصت روشنی برای بهرهبرداری از این بادهای مساعد ساختاری ثروت دارند.
منبع: گزارش BTIR2.0: خرید موقت، سرمایه گذاری بقیه، Quinlan & Associates
در همان زمان، تقاضای رو به رشد برای بیمه عمر موقت درب را برای همکاری نزدیکتر بین بیمهگران عمر و شرکتهای سرمایه گذاری، از جمله فناوریهای ثروت، مشاوران روبو و کارگزاریهای اوراق بهادار باز میکند.
تحلیل گزارش نشان میدهد که مشارکتها میتوانند اشکال مختلفی داشته باشند، از ترتیبات ارجاع و افیلیت تا پلتفرمهای سرمایه گذاری برچسب سفید که توسط شرکتهای سرمایه گذاری قدرت گرفته و تحت برند شرکای بیمهگر قرار دارند، و فرصتهای توزیع و فروش متقابل متقابلاً سودمند ایجاد میکنند.
این مدلها به بیمهگران اجازه میدهند در حالی که در سفرهای ثروت گستردهتر شرکت میکنند، مرتبط بمانند، نه اینکه مستقیماً با راهحلهای دیجیتال D2C رقابت کنند.
تشویق پذیرش محصولات عمر موقت مقرون به صرفهتر به عنوان بخشی از استراتژی BTIR ممکن است به کاهش شکاف حمایت از مرگ و میر موجود هنگ کنگ کمک کند. این امر به ویژه برای گروههای کم درآمد بدون بیمه و بخشهای متوسط درآمد کمبیمه مرتبط است.
افراد بدون بیمه به پوشش مقرون به صرفه دسترسی پیدا میکنند، در حالی که خانوارهای کمبیمه میتوانند به طور قابل توجهی سطوح حمایت را به دلیل حق بیمههای کمتر مرتبط با بیمه عمر موقت در مقایسه با بیمهنامههای عمر کامل افزایش دهند.
حتی بخشهای با بیمه خوب از بازده سرمایه گذاری بالقوه بالاتر موجود از طریق سرمایه گذاری بلندمدت منظم در کنار پوشش موقت سود خواهند برد. در این معنا، BTIR اهرم بالقوهای برای بهبود انعطافپذیری مالی در سراسر بازار است.
فرصت در ملاقات با مصرفکنندگان در جایی که هستند نهفته است: ارائه حمایت انعطافپذیر، مسیرهای سرمایه گذاری معتبر و مشاوره یکپارچه که انعطافپذیری مالی و نتایج ثروت بلندمدت را در سراسر بازار تقویت میکند.
تصویر برجسته توسط Fintech News Hong Kong بر اساس تصویر thanyakij-12 در Freepik ویرایش شده است
پست آیا انتخاب بیمه عمر پیشفرض هنگ کنگ یک تخلیه ثروت است؟ ابتدا در Fintech Hong Kong ظاهر شد.


